ابراهیم دستان(یغمای ثانی)فرزند یغما ابوالحسن:پس از تحصیلات مقدماتی وارد خدمت نظام شد وبا منصب سلطانی بنام ابراهیم دستان به ریاست دو دسته سرباز جندق و بیابانک اشتغال داشته است در سال 1265قمری عده ای از راهزنان بلوچ پس از ربودن تعدادی شتر از شترداران انارک در مزرعه کمال دو فرسنگی خور اتراق می کنند.خداوندان شتراز ابراهیم سلطان کمک می خواهند و در عریضه خود به او یادآور می شونداگر کمکی به آنها نشود به ناصرالدین شاه شکایت خواهند برد.
نبردی بین قوای ابراهیم سلطان و بلوچ در می گیرد که منجر به فرار سربازان ابراهیم سلطان و پیروزی بلوچ ها می شود پس از رسیدن خبر حمله بدون اجازه ابراهیم خان و کشته شدن تعدادی سرباز، به پایتخت احضارو از او باز خواست می کنند.ابراهیم سلطان شکایت انارکی هارا تسلیم امیر کبیر می کند- امیر از سر خونش در می گذرد و می گوید: شاعر را چه مناسبت با منصب سلطانی برودرس بخوان.ابراهیم فوری از شغل نظامی گری دست بر می دارد و به تحصیل علم طب می پردازد وی مدتی ملازم حسام السلطنه والی خراسان و حاج سیف الدوله متولی آستانه مبارکه و منشی جهانسوز میرزا و انوشیروان میرزای ضیاءالدوله حاکم سمنان بوده است.
او چهار جلد قرآن مجید و چند کتاب به خط خود نوشته و دیوان اشعارش به خط خود وی در دسترس می باشد.
وصیت نامه شهدای شهر خور